ខេត្តកំពង់ធំគឺជាខេត្តជង្រុកនៃឃ្លាំងវប្បធម៌យ៉ាងសម្បូរបែបរបស់ជនជាតិខ្មែរតាំងពីសម័យបុរេអង្គរ សម័យអង្គរ និងសម័យក្រោយអង្គរ។
បើនិយាយពីវប្បធម៌ ស្ថាបត្យកម្មសម័យមុនអង្គរគេនឹកឃើញភ្លាមដល់ក្រុមប្រាសាទសម្បូរព្រៃគុក ដែលជាសម្បត្តិបេតិកភណ្ឌពិភពលោកដ៏ល្បីល្បាញ និងប្រាសាទមួយចំនួនទៀតដូចជា ប្រាសាទអណ្ដែត រចនាបថព្រៃក្មេង និងប្រាសាទភូមិប្រាសាទនៃរចនាបថកំពង់ព្រះ។
សម័យអង្គរវិញក៏នៅសេសសល់ប្រាសាទល្អឯកជាច្រើនក្នុងនោះប្រាសាទនៅរឹងប៉ឹង និងមានរចនាសម្ព័ន្ធធំជាងគេគឺប្រាសាទគុកនគរសាងសង់ក្នុងសតវត្សទី១១ក្នុងរាជ្យព្រះបាទ ព្រះបាទសូរ្យវរ្ម័នទី១។ នៅសម័យក្រោយៗមកទៀតមានព្រះវិហារចាស់ៗអាយុរាប់រយឆ្នាំជាច្រើន ដែលបានចុះបញ្ជីជាបេតិកភណ្ឌជាតិទាមទារការអភិរក្ស ថែរក្សាពីជនជាតិខ្មែរ។
មានសំណង់ព្រះវិហារចំណាស់ៗ ៣ សេសសល់និងមានលក្ខណៈពិសេសគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍គឺមានគំនូរព្រះករុណា សម្ដេចតា នរោត្តមសីហនុ ព្រះបរមរតនកោដ្ឋ នៅលាយឡំជាមួយនឹងពុទ្ធប្រវត្តិលើជញ្ជាំងព្រះវិហារ។ វត្តទាំង៣នោះគឺ វត្តមហរ ឃុំជ័យ, វត្តប្រាសាទអណ្ដែត ឃុំសានគរ ស្រុកកំពង់ស្វាយ និងវត្តកំពង់ធំ សង្កាត់ព្រៃតាហ៊ូ ក្រុងស្ទឹងសែន៕