Welcome

Labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam

Select Your Favourite
Category And Start Learning.

មកអានរឿងរ៉ាវពិតរបស់មនុស្សដែលបានជួបរឿងរ៉ាវចម្លែកៗដែលមិនអាចធ្វេីការពន្យល់បាន

Glitch In The Matrix ( នៅពេលយេីងមានអារម្មណ៍ថាបានជួបប្រទះហេតុការណ៍ដ៏ចំលែកស្មានមិនដល់មួយ តែបែរជាហេតុការណ៍នោះមិនបានកេីតឡេីងពិតទៅវិញ ) វាស្រដៀលនឹង​ ( Deja Vu ) ។

វាដូចជាឲហេតុអ្នកឲបានដឹង រឺឃេីញពីអ្វីមួយដែលអាចនឹងកេីតឡេីងទៅថ្ងៃអនាគត រឺវាក៏អាចជារឿងចៃដន្យមួយដែលធ្វេីឲ្យយេីងយកមករិះគិតឡេីងវិញថាវាពិត រឺមិនពិត។

ហេីយខាងក្រោមនេះគឺជារឿងរ៉ាវពិតៗដែលមនុស្សបានធ្លាប់ជួបប្រទះនឹងវា ៖

១ . ច្រេីនឆ្នាំកន្លងមុនទៅ, ខ្ញុំបានធ្វេីការនៅហាងលក់ដូរមួយកន្លែង, តែមុខងារការងាររបស់ខ្ញុំគឺត្រូវឈរនៅខាងមុខហាងកាន់ផ្ទាំងក្រដាសស្វាគមន៍ដេីម្បីទាក់ទាញភ្ញៀវ ។ នៅថ្ងៃនោះ, នៅពេលដែលខ្ញុំឈរនៅលេីផ្លូវដេីរដូចរាល់ដង, ខ្ញុំក៏បានក្រលេកទៅឃេីញឡានដឹកទំនិញមួយបានបេីកត្រង់ស្ទុះសំដៅមករកខ្ញុំ ឡាននោះក៏បានហោះត្រង់មកបុកខ្ញុំភ្លាមៗទាំងខ្ញុំមិនបានដកដង្ហេីមឲបានស្រួលប្រួលផង, ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាខ្លួនប្រាណរបស់ខ្ញុំត្រូវបានឡាននោះបុកខ្ទាតទៅត្រូវបង្កោលភ្លេីងអគ្គីសនីមួយនៅជិតនោះ ធ្វេីឲបែកផ្កាភ្លេីងសព្រាក មួយពព្រិចនោះខ្ញុំក៏ធ្មេចភ្នែករបស់ខ្ញុំ ហេីយភ្លាមៗនោះខ្ញុំក៏ត្រហកដកខ្យល់ទាំងភ្ញាល់ព្រេីត​ រួចខ្ញុំក៏មកដឹងខ្លួនថាខ្ញុំនៅឈរនៅមាត់ផ្លូវជាធម្មតា គ្មានកេីតរឿងអ្វីទាំងអស់, មិនមានឡាន មិនមានហេតុការណ៍ឧបវហេតុ មិនមានអ្វីកេីតឡេីងទាំងអស់ ។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាស្លុតនៅក្នុងចិត្តជាខ្លាំងពីហេតុការណ៏អំប្បាញមិញ ខ្លួនប្រាណខ្ញុំញ័រមិនឈប់, ខ្ញុំក៏សំរេចចិត្តថានឹងឈប់សំរាកបន្តិច ហេីយខ្ញុំក៏បានបែរខ្មងតំរង់ទៅហាង ស្រាប់តែភ្លាមៗនោះក៏មានសំលេងប៉ះទង្គិចដ៏ខ្លាំងមួយបានលឺចេញពីខាងក្រាយខ្មងខ្ញុំ ខ្ញុំក៏បានបែរទៅរកប្រភពសំលេងនោះ ហេីយក៏បានឃេីញឡានដឹកទំនិញមួយនោះបានបេីកមកបុកបង្គោលភ្លេីងទាំងបែកភ្លេីងផ្កាសព្រាក ……. ដោយមិនបាច់គិតអ្វីច្រេីនខ្ញុំក៏បានសុំច្បាប់គេឈប់ទៅផ្ទះមុននៅថ្ងៃនោះ ។

២. ខ្ញុំកំពុងតែនៅឯកន្លែងធ្វេីការខ្ញុំនៅឡេីយ នៅពេលដែលម៉ាក់របស់បានCallមកប្រាប់ខ្ញុំពីពត៌មានមិនល្អមួយ​, ថាពូរបស់ខ្ញុំគាត់បានខូចទៅហេីយ បន្ទាប់ពីលឺដូច្នេះ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាភ្ញាល់ផ្អេីល នឹងមិនសប្បាយចិត្តជាខ្លាំង, លឺរឿងបែបនេះវាធ្វេីប៉ះពាល់ដល់អារម្មណ៍ផ្លូវចិត្តខ្ញុំជាខ្លាំង។

ពីរ បីអាទិត្យបានកន្លងផុតទៅ, ខ្ញុំក៏បានជជែកលេងជាមួយប្អូនស្រីរបស់ខ្ញុំ ស្រាប់តែនាងនិយាយពីរឿងពូរបស់ខ្ញុំហេីយនឹងប្រពន្ធរបស់គាត់មានគំរោងចង់ធ្វេីអ្វីមួយ……….

” និយាយស្អីឯង?​ ពូ!គាត់បានស្លាប់បាត់ទៅហេីយ! ” ខ្ញុំនិយាយទាំងហួសចិត្ត 

” ឆ្កួតទេហ្អេស? គាត់មានអីឯណា! ” ប្អូនស្រីខ្ញុំគាត់តប

ដោយសារតែមិនអស់ចិត្តខ្ញុំក៏បានខលទៅម៉ាក់របស់ខ្ញុំពីរឿងនេះ គាត់ក៏បានឆ្លេីយប្រាប់ដូចអ្វីដែលប្អូនស្រីខ្ញុំនិយាយដែរ, មានន័យថាគាត់មិនបានស្លាប់នោះទេ, មកទល់ពេលនេះខ្ញុំនៅមិនប្រាកដចិត្តនៅឡេីយថាវាជារឿងពិត រឺមួយក៏ខ្ញុំស្រមៃតែខ្លួនឯង, គិតពីវាពេលណាគឺខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាខ្លាចគ្រប់ពេល ។

៣. រឿងនេះបានកេីតឡេីងប្រហែលជាប៉ុន្មានឆ្នាំមុន នៅព្រឹកមួយ, ខ្ញុំបានភ្ញាក់ពីគេងជាធម្មតា ហេីយខ្ញុំ​ហេីយនឹងមិត្តស្រីរបស់ខ្ញុំក៏បាននិយាយសន្ទានគ្នាជាភាសាបារាំង, បន្ទាប់ពីនោះខ្ញុំក៏បានងេីបចេញពីលេីគ្រែដេីម្បីទៅងូតទឹក, កំឡុងពេលដែលខ្ញុំកំពុងតែបេីកទឹកឲហូរចូលទៅក្នុងចានងូតទឹក ស្រាប់តែខ្ញុំភ្ងាក់ខ្លួនភ្លាមថា ទាំងខ្ញុំនឹងមិត្តស្រីរបស់ខ្ញុំ ពួកយេីងទាំងពីរមិនមែនជាជនជាតិបារាំងទេ ហេីយក៏មិនចេះនិយាយភាសាបារាំងដែរ, ខ្ញុំក៏បានដេីរមករកគ្រែគេងវិញដេីម្បីសួរមិត្តស្រីរបស់ខ្ញុំពីរឿងនេះ, នាងក៏ឆ្ងល់មិនខុសអីពីខ្ញុំដែរ…..វាពិតជាចម្លែកណាស់ហេីយអ្វីដែលចម្លែកនោះគឺខ្ញុំមិនអាចប្រាប់បានទេថាតេីសន្ទាននាពេលនោះពួកយេីងបាននិយាយពីអ្វីនោះទេ ដោយសារតែខ្ញុំមិនចេះនិយាយភាសាបារាំងនោះអែង ។

៤. កាលខ្ញុំនៅរៀន, ចាំបានថាមានសិស្សប្រុសម្នាក់ដែលគេមានមាឌធំខ្ពស់ជាងអាយុរបស់វាទៅទៀត, វាមានឈ្មោះថា ” Vern ” សិស្សៗគ្រប់គ្នានៅក្នុងថ្នាក់សុទ្ធតែខ្លាចវាគ្រប់គ្នា ព្រោះដោយសារតែវានេះដេីរធ្វេីបាបគេគ្រប់ៗតែគ្នាធ្វេីឲជីវិតរស់នៅក្នុងសាលាដូចជាគ្មានន័យសោះដោយសារវត្តមានរបស់វានេះហេីយ…និយាយតាមត្រង់ចុះ ខ្ញុំស្អប់វា ។ មិនដឹងថាខ្ញុំទៅធ្វេីស្អីវាពីជាតិមុនទេ ទេីបជាតិនេះត្រូវវាតាមធ្វេីបាបមិនឈប់ វាតាមរករឿងខ្ញុំសឹងតែរាល់ថ្ងៃ ។ នៅពេលដែលប៉ាម៉ាក់ត្រូវរេីរទៅនៅកន្លែងផ្សេង ខ្ញុំសប្បាយចិត្តចង់ហោះ ព្រោះខ្ញុំនឹងមិនបាច់ទៅសាលានោះឲវាធ្វេីបាបខ្ញុំទៀតទេ…ខ្ញុំក៏បានចាកចេញពីទីនោះហេីយខ្ញុំក៏បន្តរស់នៅជាធម្មតាដោយមិនបានគិតខ្វាយខ្វល់ពីវាទៀត។

ប៉ុន្មានឆ្នាំក្រោយមក, នៅពេលដែលខ្ញុំបានក្លាយទៅជាមនុស្សធំដឹងក្តី, ខ្ញុំក៏ដេីរជួបមិត្តចាស់ៗដែលនៅរៀនជាមួយគ្នាដោយចៃដន្យ ហេីយពួកយេីងក៏បានជជែកគ្នាលេងពីរឿងចាស់ៗ ហេីយខ្ញុំក៏បាននិយាយដល់វាម្នាក់នោះដែលចូលចិត្តដេីរធ្វេីបាបគេកាលនៅរៀន តែហាក់បីដូចជាគ្មានអ្នកណាយល់ពីអ្វីដែលខ្ញុំនិយាយឡេីយ, ខ្ញុំក៏បានប្រាប់ពីឈ្មោះ នឹងរៀបរាប់ពីរូបរាងរបស់វា តែពួកគេដូចជាគ្មានការចងចាំពីវាម្នាក់នោះអីបន្តិចសោះ, ខ្ញុំក៏បានត្រលប់មកផ្ទះវិញដេីម្បីមកពិនិត្យរកមេីលរូបភាពចាស់កាលនៅរៀន តែរូបភាពរបស់វាមិនមានឃេីញនៅក្នុង year book ( album រូបថតសិស្សប្រចាំឆ្នាំ ) នោះទេ ។

ខ្ញុំក៏បានទៅកាន់ប្រព័ន្ធ internet ដេីម្បីចូលមេីល ករណី My Space របស់វា, គឺមិនមានឈ្នោះរបស់វាទេ ហេីយខ្ញុំក៏បានចូលទៅឆែក Account Facebook របស់វាទៀតតែនៅតែរកមិនឃេីញ…….ដោយមិនអស់ចិត្តខ្ញុំក៏សាក E-mail ទៅកាន់មិត្ភភិក្ភចាស់ៗកាលនៅរៀនទាំងប៉ុន្មានរបស់ខ្ញុំដេីម្បីសាកសួរពីរឿងនេះ តែចម្លេីយបានមកវិញសុទ្ធតែដូចគ្នាគឺ

 ” នរណា??? ខ្ញុំមិនស្គាល់ មិនដែលលឺអ្នកឈ្មោះ Vern ពីមុនទេ ” ខ្ញុំបានព្យាយាមគ្រាប់វិធីអស់ហេីយតែនៅមិនបានការអ្វី ហាក់បីដូចជាវាម្នាក់នេះមិនមានកេីតពិតនៅលេីលោកនេះដូច្នោះ ធ្វេីដូចជាត្រូវគេលុបវាចេញពីពិភពលោកនេះ លុបវត្តមានវាចេញពីការចងចាំមនុស្សគ្រប់គ្នា លេីកលែងតែខ្ញុំម្នាក់ ។

ដោយ៖poopenny

សង្គមពណ៌ខ្មៅ

from: https://tnaot.com/km/m/detail/article/9126499