ភាសាបាលីថា បុញ្ញៈ, សំស្ក្រឹតថា បុណ្យ ចំណែកភាសាខ្មែរប្រែថា គុណជាតិឯណាដែលលាងជម្រះ ដុសខាត់ សម្អាតនូវសន្តានរបស់ខ្លួនឱ្យបរិសុទ្ធស្អាតផូរផង់ គុណជាតិនោះឈ្មោះថាបុណ្យ ។
បុណ្យស្ថិតនៅលើចេតនា គឺការជ្រះថ្លា រីករាយពេញចិត្ត បើមិនមានចេតនាទេ ទោះបីជាបុគ្គលប្រារព្ធពិធីបុណ្យសង្ឃទានក្តី បុណ្យបច្ច័យបួនក្តី បុណ្យកឋិនក្តី ឬបុណ្យផ្សេងៗទៀតក្តី ក៏មិនឈ្មោះថាជាអ្នកបានបុណ្យកុសលច្រើនឡើយ ។
ហេតុនោះហើយ គ្រប់ពេលដែលធ្វើបុណ្យកុសល ទោះបីជាធ្វើបុណ្យអ្វីក៏ដោយ ត្រូវតែញុំាងចិត្តឱ្យត្រេកអរ រីករាយជ្រះថ្លាជានិច្ច បើមានសេចក្តីពេញចិត្តខ្លាំងហើយ សូម្បីតែធ្វើបុណ្យតិចតួច តូចតាច ក៏គង់បានផលបុណ្យច្រើន ។ដោយ៖ កោះសន្តិភាព