ការអុជធូបបួងសួង សំបូងសង្រូងគឺជាកិច្ចសំខាន់និងជាប្រពៃណី ទំនៀមទម្លាប់របស់ខេមរជនអ្នកគោរពព្រះពុទ្ធសាសនាតាំងពីដើមរៀងមក ពិសេសនៅក្នុងពិធីបុណ្យទានធំៗមានពិធីកាន់បិណ្ឌ ភ្ជុំបិណ្ឌជាដើមដែលមានការជួបជុំបរិស័ទច្រើនកុះករឃើញមានការអុជធូបហុយផ្សែងទ្រលោមក្នុងសាលាឆាន់ តែទីអារាមខ្លះត្រូវបានរៀបចំឱ្យមានការអុជធូបនិងដោតជើងធូបនៅខាងក្រៅឧបដ្ឋានសាលាដើម្បីបញ្ចៀសពីហានិភ័យផ្សេងៗ ។
សូមឈ្វេងយល់អំពីការអុជធូបដូចតទៅ៖
ការអុជធូប១សរសៃ តំណាងឲ្យការរំលឹកគុណគ្រូ និងតួខ្លួន ។
ការអុជធូប២សរសៃ តំណាងឲ្យគុណមាតាបិតា ។
អុជធូប៣សរសៃ គឺបូជាព្រះរតនត្រ័យដែលមានព្រះពុទ្ធ ព្រះធម៌ ព្រះសង្ឃ ឬមាតាបិតា និងគុណគ្រូ ។
អុជធូប៤សរសៃ តំណាងឲ្យធាតុទាំង៤ ទឹក ដី ភ្លើង ខ្យល់ ។
ការអុជធូប៥សរសៃ គឺបូជាព្រះពុទ្ធទាំង៥អង្គ គឺព្រះកុក្កុសន្ធោ (មាន់) ព្រះកោនាគមនោ (នាគ) ព្រះកស្សបោ (អណ្ដើក) ព្រះសមណគោត្តម (គោ) និងព្រះសិអារ្យមេត្រី (ខ្លា) ។
អុជធូប៧សរសៃ គឺបូជាញាតិទាំងប្រាំពីរសន្តានមានៈ ថ្នាក់លើខ្លួនបីជាន់គឺ ឪពុកម្ដាយ ជីដូនជីតា យាយទួតតាទួត និងថ្នាក់ក្រោមយើងបីជាន់គឺ កូន ចៅ ចៅទួត និងបូករួមទាំងខ្លួនយើងទាំងអស់គឺប្រាំពីរសន្តាន ។
អុជធូប៩សរសៃ គឺបូជាទេវតា ដែលថែរក្សាទិសទាំងប្រាំបួន គឺ ទិសបូព៌ ទិសអាគ្នេយ៍ ទិសទក្សិណ ទិសនិរតី ទិសបស្ចិម ទិសពាយ័ព្យ ទិសឧត្ដរ ទិសឦសាន និងទិសខាងលើ ។
អុជធូប១១សរសៃ តំណាងឲ្យមេត្តាធម៌ទាំង ១១ ។
អុជធូប ១២ សរសៃ គឺបូជាគុណម្ដាយ១២ ឬគុណធាតុ ។
អុជធូប១៩សរសៃ គឺសម្រាប់ពិធីហៅព្រលឹង (មនុស្សមានព្រលឹង១៩ រួមទាំងព្រលឹងធំ និងព្រលឹងតូច) ។
ការអុជធូប២១សរសៃ គឺបូជាគុណឪពុក ។
អុជធូប៣៣សរសៃ គឺបូជាគុណឪពុកម្ដាយ ។
ថ្វីបើការអុជធូបបួងសួងមិនមែនជាកិច្ចរបស់ព្រះពុទ្ធសាសនាមែន តែត្រូវបានពុទ្ធបរិស័ទគ្រប់រូបប្រកាន់យកជាប់ជាទម្លាប់ទៅហើយ ក្នុងចេតនាចង់បានសិរីសួស្តី ត្រជាក់ត្រជំសុខដុមរមនាដែលកើតអំពីសេចក្តីល្អរបស់ខ្លួន តែអ្នកដុតធូបទាំងឡាយគួរប្រយ័ត្នផងចៀសវាងការកើតមានភយន្តរាយផ្សេងៗជាយថាហេតុ។
ផ្តល់សិទ្ធដោយ៖កោះសន្តិភាព