Sign In 
ប្រវត្តិសាស្ត្រជូរចត់ “កំពែងក្រុងបាត់ដំបង” សម័យខ្មែរត្រូវសៀមធ្វើទុក្ខបុកម្និញ
នៅខេត្តបាត់ដំបងមានកំពែងបន្ទាយការពារក្រុងមួយ ដែលកសាងឡើងក្នុងឆ្នាំ១៨៣០ ក្នុងរាជព្រះអង្គអិម ហើយនៅឆ្នាំ១៨៣៧ កំផែងនោះក៏បានកសាងបន្ថែមឲ្យកាន់តែរឹងមាំដោយជំនួយពីស្តេចសៀម ដោយសារគ្រានោះសៀមបានយកបាត់ដំបងទៅគ្រប់គ្រងចាប់ពីឆ្នាំ១៧៩៥ ដល់១៩០៧។
សម្តេចព្រះចៅរាមាទី៣នៃក្រុងទេពមហានគរបានត្រាស់បញ្ជារឲ្យកសាងកំពែងនេះឡើងដើម្បីការពារក្រុងបាត់ដំបងទាំងមូល និងអាណានុរាស្ត្រខ្មែរឲ្យគេចពីការស្លាប់ដោយសង្រ្គាមរវាងស្យាម និងអាណ្ណាម។ កំផែងនេះធ្វើពីឥដ្ឋបូកបាយអរ មានរាងចតុកោណកែង មានបណ្តោយ៧២០ម៉ែត្រ, ទទឹង៤៨០ម៉ែត្រ, កម្ពស់ ៥ហត្ថ កម្រាស់ ២ហត្ថមួយចំអាម។
កំពែងនេះខាងជើងទល់ចន្លោះផ្លូវប្រៃសណីយ៏ និងរោងចក្រអគ្គីសនី ខាងកើតទល់នឹងផ្លូវលេខ១ ខាងត្បូងទល់រោងអារឈើ ហូតុងហាន់ ឯខាងលិចស្របតាមខាងក្រោយវត្តកំផែង។
បើគេមើលពីខាងក្រៅកំពែងនេះជាជញ្ជាំងខ្ពស់ចោត តែនៅខាងក្នុងគេពូនដីអោយមានរាងទេរផ្ទប់នឹងជញ្ជាំងដើម្បីឲ្យទាហានការពារបន្ទាយងាយឡើងមកទប់ទល់ជាមួយសត្រូវដែលនៅក្រៅកំពែង នៅលើដីទេរនេះគេដាំសុទ្ឋតែដើមចំប៉ាក្រហម។ កំពែងមានក្លោងទ្វារ ៦គឺខាងកើតមានពីរ ខាងលិចមានពីរ ខាងជើង និងខាងត្បូងមានក្លោងទ្វារតែមួយៗទេ។
កំពែងនេះមានប៉ម៦ធ្វើលោយ ចេញមកក្រៅបន្តិច ប៉មនិមួយៗសម្រាប់ដាក់កាំភ្លើងធំ នៅប៉មកណ្តាលប៉ែកខាងកើតគេដោតទង់ជាតិយ៉ាងខ្ពស់ពណ៌ក្រហមមានរូបដំរីសនៅកណ្តាល ដែលជាទង់ជាតិសៀមនាសម័យនោះ៕
