Sign In 
ពីដើមកំពង់ហ្លួង គឺជាកំពង់របស់ស្ដេចសំចតហើយយាងបន្តទៅមុខទៀតតាមរទេះគោ រទេះសេះ ឬដោយសារដំរី ។ ព្រះរាជាយាងទៅតាមផ្លូវហ្លួងឆ្ពោះទៅកាន់កន្លែងដទៃទៀត ដូចជាខេត្តពោធិ៍សាត់ ព្រះអង្គតែងតែគង់ប្រថាប់ ដើម្បីលាក់ខ្លួន ឬលំហែកាយ ។
ចំពោះប្រវត្តិបានជាគេហៅថា «កំពង់ហ្លួង» ព្រោះជាកន្លែងកំពង់ស្ដេចសំចតយាងចុះយាងឡើង កាលពីជំនាន់ដើម ។ រហូតមកដល់សព្វថ្ងៃគេនៅតែហៅថា «កំពង់ហ្លួង» ដដែល ។បច្ចុប្បន្នកំពង់ហ្លួង មានប្រជាពលរដ្ឋរស់នៅលើផ្ទះបណ្ដែតទឹក ហើយច្រើនប្រកបមុខរបរ ផ្សេងៗគ្នា ខ្លះនេសាទត្រី ខ្លះលក់អីវ៉ាន់ ខ្លះអុំទូកលក់បន្លែ ត្រី សាច់ ព្រមទាំងមានសិប្បកម្ម និងវត្តអារាមផងដែរ ។ នៅរដូវប្រាំង កំពង់ហ្លួងមានចម្ងាយប្រមាណ៥.៥០០ម៉ែត្រ ពីទីរួមស្រុកក្រគរ រីឯនៅរដូវវស្សាវិញ មានចម្ងាយតែ១.៥០០ម៉ែត្រប៉ុណ្ណោះ ។ប្រជាពលរដ្ឋក្នុងខេត្តពោធិ៍សាត់ និងប្រជាពលរដ្ឋពីខេត្តផ្សេង ក៏ដូចជាអ្នកទេសចរអន្តរជាតិតែងតែទៅលេងកម្សាន្តនៅកំពង់ហ្លួងមិនដាច់ ពិសេសនៅរដូវបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌ ដោយពួកគេជិះទូក កាណូតលំហែកាយតាមដងព្រៃលិចទឹក ខ្លះងូតទឹក និងបាចទឹកដាក់គ្នាលេងយ៉ាងសប្បាយរីករាយជាលក្ខណៈក្រុមគ្រួសារ មិត្តភក្កិ ឬក្រុមការងារជាដើម ។(អត្ថបទដកស្រង់ពី កាសែត កោះសន្តិភាព)
