Sign In 
ស្រះដំរី ឬក៏ឈ្មោះដើមហៅថា “ឥន្ទ្រតបតិសីហ” គឺជាបុរាណដ្ឋានជាទីសក្ការរបស់ខ្មែរនាដើមសម័យអង្គរមានទីតាំងស្ថិតនៅក្នុងព្រៃជ្រៅ លើខ្នងភ្នំគូលែន។
ចាប់បដិសន្ធិឡើងនៅស.វទី៩ (ក្នុងឆ្នាំ៨០២ គ.ស) ក្នុងរាជព្រះបាទជ័យវរ័ន្មនទី២ ស្រះដំរីបច្ចុប្បន្នមានអាយុជាង១២០០ឆ្នាំមកហើយ។ ទីនោះធ្លាប់ជាកន្លែងប្រារព្ធពិធីសាសនាដ៏សំខាន់មួយក្នុងរាជធានីមហេន្ទ្របព៌ត ដោយមានចម្ងាយប្រហែល៧គ.ម ពីទឹកធ្លាក់ភ្នំគូលែន។
ស្រះមានបណ្ដោយ១៥០ម៉ែត្រ និងទទឹង ៧០ម៉ែត្រ ជម្រៅ៣ម៉ែត្រ ហើយនៅក្បែរមានរូបចម្លាក់ស្តេចដំរី, ស្ដេចតោ, កង្កែប ជាដើម ដែលសុទ្ធសឹងដាប់ចេញពីថ្មភ្នំធំៗពីសម័យបុរាណកាល។ តាមប្រភពពីរាជបណ្ឌិតសភាឲ្យដឹងថា សត្វដំរីមាន បណ្តោយ៥ម៉ែត្រ និង កម្ពស់៣,៧៥ម៉ែត្រ។ សត្វកង្កែប ឬខ្លា មានបណ្តោយ២,៦០ម៉ែត្រ ទទឹង១,១០ម៉ែត្រ។
សត្វតោទី១ (ជាប់សត្វកង្កែប ឬខ្លា) មានបណ្តោយ៣,៩០ម៉ែត្រ ទទឹង១,៦០ម៉ែត្រ កម្ពស់២,៤៥ម៉ែត្រ។ សត្វតោទី២ មានបណ្តោយ ២,៦០ម៉ែត្រ ទទឹង ១,៦០ម៉ែត្រ និង កម្ពស់ ២,៥០ម៉ែត្រ។ សត្វគោមានបណ្តោយ ៣,៣០ម៉ែត្រ ទទឹង ១,៧០ម៉ែត្រ និង កម្ពស់ ១,២០ម៉ែត្រ។
ដើម្បីទៅដល់ទីនោះបានអ្នកទេសចរត្រូវធ្វើដំណើរដោយម៉ូតូ និងថ្មើរជើងចូលព្រៃជ្រៅប្រហែល១ម៉ោង។ ពេលទៅដល់ស្រះដំរី យើងនឹងបានឃើញនូវទិដ្ឋភាពចម្រុះដ៏ស្រស់ត្រកាល ព្រមទាំងប្រាសាទបុរាណតូចៗជាច្រើនទៀតដែលនៅរាយប៉ាយក្នុងព្រៃក្បែរៗនោះ៕
កែសម្រួល៖ Wow Cambodian /រូបថត៖ SGN8
