Sign In 
វិមានជ័យជម្នះក្រុងបាងកក មានប្រវត្តិពាក់ព័ន្ធការដណ្ដើមកាន់កាប់ទឹកដីខ្មែរយ៉ាងអាម៉ាស់របស់ថៃ
វិមានជ័យជំនះសមរភូមិ ឬ อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ គឺជាវិមានមួយចំកណ្ដាលទីក្រុងបាងកក ហើយប្រជាជនខ្មែរដែលធ្លាប់ទៅធ្វើដំណើរកម្សាន្ត ឬធ្វើការងារ ជំនួញជួញដូរប្រាកដជាធ្លាប់បានឃើញវិមាននោះជាក់ជាមិនខាន។
វិមាននេះត្រូវបានសាងសង់ក្នុងខែមិថុនា ឆ្នាំ១៩៤១ មានទីតាំងស្ថិតក្នុងសង្កាត់រាជទេវី ស្ថិតនៅចំរង្វង់មូលជាចំណុចប្រសព្វនៃផ្លូវ ផាហុនយ៉ូស៊ីន, ផ្លូវផាយ៉ាថៃ និងផ្លូវរាជទេវី។
តាមរយៈសន្ធិសញ្ញាបារាំងជប៉ុនចុះហត្ថលេខានៅថ្ងៃទី ៩ ឧសភា ឆ្នាំ១៩៤១ បារាំងព្រមប្រគល់ដែនដីមួយភាគធំរបស់ប្រទេសកម្ពុជាឲ្យទៅថៃដោយមានការអន្តរាគមន៍ពីកងទ័ពជប៉ុន។ រដ្ឋាភិបាលថៃរបស់លោក ភិបុល សង្រ្គាម បានសុំឲ្យជប៉ុនជួយដណ្តើមទឹកដីដែលសៀមបាត់បង់ឲ្យទៅបារាំងកាលពីឆ្នាំ១៩០៧មកវិញ។ ជាការតបស្នងចំពោះជប៉ុន ថៃយល់ព្រមឲ្យទាហានជប៉ុនឆ្លងកាត់ប្រទេសថៃដើម្បីទៅវាយយកប្រទេសភូមា សិង្ហបុរី និងម៉ាឡេស៊ី។
ពួកបារាំងដែលគ្រប់គ្រងស្រុកខ្មែរធ្វើសង្គ្រាមចាញ់ជប៉ុនក៏ព្រមចុះសន្ធិសញ្ញានៅទីក្រុងតូក្យូ នៅថ្ងៃទី០៩ ឧសភា ១៩៤១ ដោយព្រមប្រគល់ខេត្តបាត់ដំបង សៀមរាប ស្ទឹងត្រែង កំពង់ធំ (ខេត្តព្រះវិហារ និងប្រាសាទព្រះវិហារបច្ចុប្បន្ន)។ ព្រំដែនខ្មែរ ថៃសម័យនោះនៅស្ពានស្វាយដូនកែវ រវាងខេត្តពោធិ៍សាត់និងខេត្តបាត់ដំបងបច្ចុប្បន្ននេះ។
ដើម្បីរម្លឹកដល់ជ័យជម្នះរបស់ថៃក្នុងសង្គ្រាមបារាំង-ថៃ និងជោគជ័យក្នុងការទន្ទ្រានកាន់កាប់ដែនដីនៃប្រទេសជិតខាង រដ្ឋាភិបាលថៃដែលមានលោក ភិបុល សង្គ្រាម ជានាយករដ្ឋមន្ត្រីបានសង់វិមានជ័យជំនះសមរភូមិ នេះឡើងដើម្បីទុកជាការចងចាំ។
យ៉ាងណាក្រោយសង្គ្រាមលោកលើកទី២ចប់ទៅ ពួកថៃ និងជប៉ុនស្ថិតនៅក្នុងក្រុមពួកចាញ់សង្គ្រាម ក៏មានកតព្វកិច្ច ប្រគល់ដែនដីទាំងឡាយដែលពួកគេបានយកពីខ្មែរទៅ។ ដោយគ្មានជម្រើសថៃក៏ព្រំប្រគល់ទឹកដីខ្មែរមកវិញតាមសន្ធិសញ្ញាចុះនៅទីក្រុងវ៉ាស៊ីនតោននៅថ្ងៃទី១៧វិចិ្ឆកា ១៩៤៦ ប្រគល់ដែនដីទាំងនោះមកកម្ពុជាវិញ និងដីមួយចំនួនទៀតឲ្យទៅឡាវ និងភូមា។
ដីបានបាត់បង់ឲ្យម្ចាស់ដើមគេវិញ ប៉ុន្តែវិមានជ័យជំនះសមរភូមិ មិនត្រូវបានវាយកម្ទេចនោះទេ ដូច្នេះសម្រាប់ជនជាតិថៃបច្ចុប្បន្នវិមាននេះគឺបង្ហាញពីភាពអាម៉ាស់របស់ថៃ ជាជាងវិមានជ័យជម្នះ៕
