ក្បឿងខ្មែរបុរាណ ជាកេរមរតកមួយដូចគ្នានឹងក្រណាត់សូត្រ ហូល ផាមួង ដែលសម្គាល់ពីអត្តសញ្ញាណរបស់ជាតិខ្មែរ។
តាមរយៈការយកសំណល់ក្បឿង និងឥដ្ឋ ទៅពិសោធន៍ជាមួយនឹងសារធាតុគីមីកាបូន១៤ ដើម្បីកំណត់អាយុកាលរបស់វត្ថុ អ្នកស្រាវជ្រាវបានរកឃើញថា សំណល់ទាំងនោះសុទ្ធតែមានអាយុកាលប្រហែលតាំងពី ៥០០ឆ្នាំ នៃគ្រិស្តសករាជមកម្ល៉េះ។ ដូចនេះក្បឿងខ្មែរបុរាណ មានអាយុកាលយូរលង់ណាស់មកហើយ។
ជាទូទៅប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរតែងប្រើប្រាស់ ក្បឿងសម្រាប់ក្រាលដំបូលផ្ទះ ដំបូលកុដិ ដំបូលព្រះវិហារជាដើម ។ល។ ក្បឿងខ្មែរបុរាណ មានរាងជា ស្រកានាគ និងស្រកាត្រីលេញ។ យ៉ាងណាបច្ចុប្បន្នមានប្រជាជនតិចណាស់ដែលចាប់អារម្មណ៍ប្រើក្បឿងខ្មែរ ដោយសារលំហូរចូលក្បឿងបរទេសកាន់តែច្រើនដូចជាក្បឿងថៃ និងចិនជាដើម៕