ប៉ប៉ាច់ប៉ប៉ោចឥតបានការ និយាយចុះនិយាយឡើងបានត្រឹមនាំរឿងរំខានចិត្តអ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ ហើយថាមិនត្រូវវាអាចនឹងនាំគ្រោះភ័យថាសារមាត់ចង្រៃស្រដីអត់គិតក៏ថាបាន។
មនុស្សខ្លះ ចូលចិត្តធ្វើជាមនុស្សលានដឹង លានយល់ ស្អីក៏មិនចង់រំលងខ្លួនឯងដែរ…
ចូលចិត្តបង្ហាញថា ខ្លួនអស្ចារ្យ អ្វីក៏ខ្លួនបានដឹង ហើយជ្រៀតខ្លួនលូកគ្រប់ប្រធានបទមិនអោយរំលងមួយណា ទោះហាស្តីទៅត្រូវ ឬទទឹងទិស មិនខ្ចីខ្វល់ ហើយមិនដែលគិតពីលទ្ធផលដែលខ្លួនអាចនឹងទទួលបាននៅថ្ងៃមុខនោះទេ។
និយាយច្រើនរឿងច្រើន និយាយច្រើនតែងជៀសមិនផុសពីប៉ះពាល់ដល់បុគ្គលណាម្នាក់។ បើសិនបុគ្គលនោះ ខន្តីវាមិនថ្វីទេ ចុះបើគេអត់ចេះអំណត់វិញ? តើនឹងមានអ្វីកើតឡើង?